วันศุกร์ที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2554

คนขี้เหงา กับสาวใกล้่บ้าน ตอนที่ 1

คิดว่าความรู้สึกแบบนี้คงจะมีหลาย ๆ คนรู้สึกแบบผมบ้างอย่างน้อย 1 ครั้งในชีวิต(แต่ผมคิดว่าหลายคนคงเจอเยอะกว่านี้แน่) ความรู้สึกที่ว่าก็คือแอบชอบนั่นเอง เรื่องมันก็มีอยู่ว่า น้อง(ไม่รู้ชื่ออะไรไม่เคยถาม)แต่ผมจะเรียกว่าเหมียวก็แร้วกัน น้องเหมียว(นึกถึุงแมวเรย)น่าจะเป็นลูกหรือไม่ก็หลานของเจ้าของร้านขายของชำหน้าบ้านผม น้องเหมียวแซวผมแทบทุกวันที่ไปซื้อของตอนแรก ๆ ก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะในหัวคิดแต่เรื่องงานเท่านั้นพอเจอหน้าบ่อย ๆ ก็รู้สึกว่าน้องเหมียวน่ารักขึ้นมาดื้อ ๆ น้องเหมียวเธอเป็นเด็ก(อายุน่าจะ 15 ได้ล่ะมั้ง)ที่ดูกี่ทีก็สดใส น่ารัก เห็นแล้วรู้สึกสบายตา และสบายใจตามประสาเด็กนั่นล่ะนะ เอ...หรือว่าผมเป็นพวก Lolicon(โลลิค่อน) น้องเหมียวทำให้ผมมีความสุขกับการนั่งมองเธอยิ้มและหัวเราะ ทุกวันตั้งแต่นั้นผมเวลาผมว่าง ๆ ผมก็มักจะมองออกไปที่ร้านค้าหน้าบ้านเพราะได้เห็นหน้าน้องเหมียวแล้วมันรู้สึกดีอย่าง่บอกไม่ถูกเลยทีเดียว

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น